Świadkowie Jehowy w Wietnamie

Świadkowie Jehowy (j. wietnamski)

Imię Boże - Jehowa - w Biblii w j — Imię Boże – *Jehowa* – w Biblii w j. wietnamskim

Świadkowie Jehowy w Wietnamie – społeczność Świadków Jehowy w Wietnamie, licząca ponad 3000 głosicieli, należących do około 60 zborów^{[uwaga 1]}. Działalność religijna w Wietnamie jest prowadzona bez prawnego zarejestrowania. W Wietnamie oficjalnie działają Sale Królestwa. W kraju działa miejscowy Komitet Łączności ze Szpitalami. Sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do sprawozdania z krajów, gdzie działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana.

Historia[]

Początki[]

Początki działalności Świadków Jehowy na terenie obecnego Wietnamu sięgają roku 1936, gdy do Sajgonu (na terenie ówczesnych Indochin Francuskich) przysłano dwóch pionierów z Australii. Jednym z nich był Frank Rice (zm. 1986), który najpierw prowadził działalność kaznodziejską wśród ludności mówiącej po angielsku, a po opanowaniu podstaw miejscowego języka – także w języku wietnamskim. Początkowo prowadził działalność kaznodziejską w rejonie Sajgonu (obecnie Ho Chi Minh), a następnie kontynuował działalność na północy terenu dzisiejszego Wietnamu. Pozostawał w Wietnamie do roku 1943, gdy został aresztowany przez żołnierzy armii japońskiej podczas inwazji Japonii na Azję Południowo-Wschodnią.

Rozwój działalności po II wojnie światowej[]

W latach 1953–1954 niewielka grupka nieochrzczonych głosicieli z terenu dzisiejszego Wietnamu działała pod nadzorem Biura Oddziału we Francji.

Gdy pod koniec 1955 roku w Wietnamie Południowym proklamowano Republikę Wietnamu, Joseph Babinski, nadzorca oddziału Towarzystwa Strażnica w Tajlandii, uzyskał pozwolenie od władz w Sajgonie na przyjazd do tego kraju misjonarzy Towarzystwa Strażnica. 27 czerwca 1957 roku pięciu pierwszych misjonarzy absolwentów Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead przybyło do Sajgonu. W mieście otwarto dom misjonarski podlegający pod Biuro Oddziału w Tajlandii. Działalność religijną kontynuowano mimo toczącej się wojny wietnamskiej.

Przez pierwszych kilka lat działalność ewangelizacyjna oraz zebrania zborowe były prowadzone w języku francuskim, znanym zwłaszcza wykształconej części społeczeństwa. Do połowy lat 60. XX wieku przetłumaczono jednak i wydano w języku wietnamskim kilka broszur („Ta dobra nowina o Królestwie”, „Oto wszystko nowe czynię” i „Żyć w nadziei na sprawiedliwy nowy świat”), a misjonarze opanowali miejscowy język, co umożliwiło rozszerzenie działalności ewangelizacyjnej.

W roku 1964 do Wietnamu Południowego skierowano kilku Świadków Jehowy z Filipin oraz misjonarzy działających w Kambodży. W 1966 roku oprócz 8 misjonarzy działało 11 miejscowych głosicieli.

W 1968 roku, pomimo spodziewanych krwawych walk nadciągającej ofensywy Tết Armii Wietnamu Północnego i Wietkongu, 9 misjonarzy pozostało w Sajgonie (zostali jedynie przeniesieni z domu misyjnego w dzielnicy mieszkaniowej do domu w chińskiej dzielnicy w centrum miasta). Po ofensywie zarówno misjonarze, jak i miejscowi głosiciele kontynuowali działalność kaznodziejską.

W 1970 roku w języku wietnamskim został wydany podręcznik do prowadzenia domowych studiów biblijnych, książka „Prawda, która prowadzi do życia wiecznego”; osiągnięto liczbę 52 głosicieli. W roku 1971 zaczęto wydawać w języku wietnamskim czasopismo „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”.

W 1973 roku oficjalnie zalegalizowano Świadków Jehowy w Wietnamie Południowym; w Sajgonie zaczęło działać Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica – czynne do 1975 roku, kiedy to nastąpiła zmiana władz w tej części kraju.

W dniach 13–15 grudnia 1974 roku w Sajgonie odbył się kongres Świadków Jehowy „Boskie zamierzenie”. W mieście tym istniały 3 zbory, skupiające 113 głosicieli. Zebrania religijne organizowano w Biurze Oddziału lub w domu misjonarskim.

W 1975 roku osiągnięto w kraju liczbę 120 głosicieli. Po zajęciu Sajgonu przez wojska Wietkongu przestało działać biuro oddziału i utracono legalizację. Nadzór nad działalnością Świadków Jehowy w Wietnamie przejęło biuro Towarzystwa Strażnica we Francji.

Sytuacja wyznania[]

Od 1975 roku działalność na terenie Wietnamu nie jest zalegalizowana; liczba wyznawców sięga co najmniej 3000 osób. Według danych z 2013 roku zbory Świadków Jehowy podejmowały starania o rejestrację na podstawie aktualnie obowiązującego prawa. Według danych z 2006 roku w Wietnamie funkcjonowało co najmniej 10 zborów. Większość z nich znajdowało się na południu kraju, w tym 5 w mieście Ho Chi Minh. Każdy ze zborów mógł wtedy liczyć kilkuset wyznawców. W roku w 2013 około 60 zborów znajdowało się na terenie 22 prowincji. W listopadzie 2015 roku delegacja Świadków Jehowy z Wietnamu brała udział w kongresie specjalnym „Naśladujmy Jezusa!” w tajlandzkim Chiang Mai. W dniach od 17 do 19 listopada 2017 roku w indonezyjskiej Dżakarcie odbył się kongres specjalny „Nie poddawaj się!” z udziałem delegacji z Wietnamu.

Z Sali Królestwa w Hanoi korzystają cztery zbory (trzy wietnamskojęzyczne i wietnamskiego języka migowego), a z czterech Sal Królestwa w Ho Chi Minh korzysta 13 zborów (11 wietnamskojęzycznych, wietnamskiego języka migowego oraz chińskojęzyczny). Sala Królestwa mieści się również w Biên Hoà, z którego korzysta zbór Đông i Tây, a z Sal Królestwa w Đà Lạt, Bông Trang, Bình Xuân, Xuân Trường, Tây Ninh oraz Cần Thơ korzystają miejscowe zbory.