Głosiciel – kaznodzieja Świadków Jehowy, ochrzczony lub nieochrzczony członek zboru, który nieodpłatnie głosi dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Na całym świecie w 2023 roku było 8 816 562 głosicieli, należących do 118 177 zborów w 239 krajach i terytoriach (w Polsce 116 307 głosicieli w 1267 zborach).
Głosiciel musi spełniać określone wymagania dotyczące zagadnień religijnych, biblijnych i moralnych. Każdy głosiciel może mieć przydzielony teren do służby, na którym powinien dotrzeć do wszystkich jego mieszkańców. Przydzielony teren może po jakimś czasie wymienić. Głosiciel wyruszając do służby (przeważnie razem z drugim głosicielem), rozpowszechnia nieodpłatnie najczęściej czasopisma (Strażnica i Przebudźcie się!) oraz inne publikacje oraz Biblię, zaprasza na zebrania do miejscowej Sali Królestwa czy na wykłady podczas kongresu, albo na pamiątkę śmierci Jezusa Chrystusa lub proponuje ludziom bezpłatny kurs biblijny (studium biblijne).
Głosiciel składa comiesięczne sprawozdania ze służby kaznodziejskiej. Przez lata ich zakres i forma ulegały zmianom. Zawierały one czas przeznaczony na rozmowy z innymi osobami niebędącymi Świadkami Jehowy (podawany w godzinach), ilość rozpowszechnionych ludziom publikacji czy ilość prowadzonych z zainteresowanymi domowych studiów biblijnych). Od listopada 2023 roku głosiciele podają tylko czy w ciągu danego miesiąca poświęcili czas na służbę.
Nie było określonego limitu na czas przeznaczony na służbę w danym miesiącu. W Polsce głosiciel przeznaczał średnio 6–7 godzin w miesiącu na służbę kaznodziejską. Jednakże ochrzczeni głosiciele mogą zadeklarować, iż w danym miesiącu lub w dłuższym okresie, przeznaczą więcej czasu na głoszenie. Wtedy mogą zostać pionierami czyli głosicielami pełnoczasowymi.
Historia[]
W lipcu i sierpniu 1881 roku w Strażnicy opublikowano artykuł pod tytułem Czy głosisz? Oparte m.in. na Ewangelii Mateusza 24:14; 28:19-20 oraz Dziejach Apostolskich 1:8 artykuły wskazywały, że głównym zadaniem ówczesnych Badaczy Pisma Świętego powinno być głoszenie Dobrej Nowiny. Od roku 1881 zaczęto bezpłatnie rozpowszechniać swoje publikacje. Na kongresie w 1892 roku w Allegheny w USA około 400 osób z 20 stanów USA i kanadyjskiej prowincji Manitoba oprócz pięciu dni intensywnego studium Biblii uczestniczyło w dwudniowym szkoleniu dla kolporterów, którzy rozprowadzali publikacje religijne głównie Strażnicę oraz Biblię.
Jeszcze przed rokiem 1903 zachęcano wyznawców, aby starali się wręczać publikacje każdej napotkanej osobie. W kilku aglomeracjach amerykańskich odwiedzono każde mieszkanie w promieniu 15 km od centrum. Część wyznawców usługiwała w charakterze tzw. kolporterów. Od 1914 roku rozpoczęto zapraszanie na projekcje filmu „Fotodrama stworzenia”.
Od roku 1919 zaczęto kłaść nacisk na to, że w dziele świadczenia jest zobowiązany uczestniczyć każdy chrześcijanin. W artykule Służba jest rzeczą ważną, opublikowanym w Strażnicy z 15 sierpnia 1922 roku (wyd. polskie z 1 października), przypomniano pomazańcom, jakie to istotne, by "czynnie dostarczać drukowane poselstwo ludowi i tłumaczyć mu przy drzwiach , dając świadectwo, że królestwo niebieskie jest tuż przed nami." Początkowo jednak tylko nieliczni głosili od domu do domu - w roku 1922 co tydzień składało sprawozdanie z głoszenia 2712 osób. Wielu miało przed tym opory. Osoby takie wysuwały różne zastrzeżenia, ale zasadniczy problem polegał na tym, że tę formę uważały za uwłaczającą ich godności. W miarę jak przykładano coraz większą wagę do głoszenia sporo z nich opuściło organizację Jehowy. W 1926 roku najwyższa liczba głosicieli wyniosła 5937. W roku 1927 głosiciele zostali zachęceni do tego, by co niedziela poświęcać czas na działalność kaznodziejską. Od razu pojawiły się przeszkody. Wielu wyznawców w USA za to aresztowano, pomimo tego, rok później w USA nastąpił 53% wzrost ich liczby.
W następnych dziesięcioleciach do służby do domu do domu wyruszało coraz więcej głosicieli. W latach 30. XX w. organizowano tzw. kampanie dywizjonowe, podczas których głosiciele z okolicznych zborów zjeżdżali się, by opracować teren. W 1932 roku wprowadzono karty świadectwa, a w 1934 roku zaczęto korzystać w działalności ze specjalnie zaprojektowanych przez nich gramofonów i płyt z nagranymi kazaniami (90 różnych wykładów). W 1936 roku głosiciele po raz pierwszy zaczęli używać na szeroką skalę plakatów informacyjnych , które noszono głównie w dzielnicach handlowych. W roku 1940 używano ponad 40 tys. gramofonów, rozpoczęto rozpowszechnianie czasopisma Pociecha. Dwa lata później do szkolenia głosicieli wprowadzono Zaawansowany Kurs Służby Kaznodziejskiej. W 1943 roku otwarto Szkołę Gilead. Na początku lat 50. XX w. 28% Świadków Jehowy ograniczało swoją działalność do rozpowszechniania ulotek i stania z czasopismami na ulicy. Ponad 40% uczestniczyło w służbie kaznodziejskiej nieregularnie, a nawet nie wyruszało do niej przez całe miesiące.
Sprawie tej szczególną uwagę poświęcono w roku 1953 na kongresie międzynarodowym w Nowym Jorku. Nathan Knorr oznajmił, że podstawowym zadaniem wszystkich chrześcijańskich nadzorców jest pomaganie każdemu Świadkowi w regularnym głoszeniu od domu do domu. Aby osiągnąć ten cel wdrożono ogólnoświatowy program szkoleniowy. Ci, którzy jeszcze nie wyruszali do służby od domu do domu, otrzymywali wskazówki, jak zwracać się do ludzi przy drzwiach, jak rozmawiać z nimi na podstawie Biblii i jak odpowiadać na ich pytania.
Rezultaty tego szkolenia były takie, że w ciągu dziesięciu lat liczba głosicieli na świecie wzrosła o 100%, liczba odwiedzin ponownych o kolejne 126%, a liczba studiów biblijnych o 150% procent.
W 1963 roku osiągnięto pierwszy milion głosicieli, 11 lat później liczba ta się podwoiła. W 1977 roku wprowadzono dla pełnoczasowych głosicieli Kurs Służby Pionierskiej. W 1985 roku przekroczono liczbę 3 milionów głosicieli, pięć lat później 4 milionów. W 1996 roku na całym świecie działało już ich 5 milionów. W 2000 roku przekroczono liczbę 6 milionów. Obecnie na całej Ziemi dobrą nowinę o Królestwie obwieszcza prawie 8 milionów głosicieli w 239 krajach[1] [2].
Głosiciele pełnoczasowi[]
- Pionier pomocniczy – poświęca minimum 50 godzin w miesiącu w służbie kaznodziejskiej (lub w niektórych ustalonych miesiącach 30 godzin). Na świecie w 2013 roku było przeciętnie w każdym miesiącu 496 089 pionierów pomocniczych (w Polsce – 6918[2]). Największą ich liczbę osiągnięto w kwietniu 2011 roku - 2 657 377, w Polsce wówczas było 45 028 pionierów pomocniczych [3].
- Pionier stały – poświęca co najmniej 70 godzin miesięcznie, po roku takiej służby korzysta ze specjalnego szkolenia – Kursu Służby Pionierskiej. Na świecie w 2013 roku było przeciętnie 1 025 677 pionierów stałych[1] (w Polsce – 8211).
- Pionier specjalny i misjonarz Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead na służbę przeznacza 130 godzin w miesiącu. W Polsce w 2011 roku było 241 pionierów specjalnych. Na świecie w 1992 roku było ponad 14 500 pionierów specjalnych.
Tabela liczby głosicieli[]
| Rok | Liczba głosicieli na świeci. [4] |
|---|---|
| 1914 | 1000 |
| 1950 | 373 430 |
| 1970 | 1 483 430 |
| 1975 | 2 179 256 |
| 1985 | 3 024 131 |
| 1995 | 5 199 895 |
| 2000 | 6 035 564 |
| 2005 | 6 613 829 |
| 2010 | 7 508 050 |
| 2013 | 7 965 954 |
Szkolenia dla głosicieli[]
Oprócz wymienionych szkoleń dla pionierów, wszyscy głosiciele, korzystają np. z cotygodniowych zajęć zebrania chrześcijańskie życie i służba czy zbiórki do służby. Aktualne sugestie służby kaznodziejskiej oraz rozpowszechniania publikacji zamieszczane są w miesięczniku „Chrześcijańskie życie i służba – program zebrań”.
Typy głoszenia[]
- od domu do domu (od drzwi do drzwi) – podstawowa działalność kaznodziejska Świadków Jehowy, polegająca na odwiedzaniu wszystkich domów (mieszkań) na wyznaczonym do służby kaznodziejskiej, terenie osobistym;
- głoszenie nieoficjalne (np. znajomym, krewnym, w środkach transportu, w szkole, w miejscu pracy podczas przerw);
- głoszenie na ulicy
- głoszenie w miejscach publicznych (np. na placach targowych, w punktach handlowych lub usługowych, dworcach, parkach);
- głoszenie przez telefon
- głoszenie przez pisanie listów
- głoszenie w ośrodkach penitencjarnych i więzieniach (np. w Polsce ok. 450 specjalnie przygotowanych kaznodziei odwiedza ponad 150 takich miejsc)
- odwiedziny ponowne u osób okazujących zainteresowanie (lub przyjmujących publikacje Świadków Jehowy);
- domowe studia biblijne - prowadzenie bezpłatnego kursu biblijnego m.in. na podstawie podręcznika Czego naprawdę uczy Biblia? – na świecie prowadzi się przeciętnie co miesiąc przeciętnie 9 254 963 takich studiów (w Polsce – 52 716 [2013]). Pierwsza sobota każdego miesiąca jest przeznaczona na specjalną kampanię zakładania nowych studiów biblijnych.
- wykład publiczny – (30 minutowe przemówienie na tym zebraniu)
Przypisy[]
- ↑ Strażnica 15 lipca 2008, s. 3-7
- ↑ Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego - Indeks: Głosiciele
- ↑ Ten najwyższy miesięczny wynik liczbowy został osiągnięty w związku z czasowym obniżeniem wymagań obowiązujący tylko w kwietniu 2011 r. Osoby zgłaszające się do tej służby w owym miesiącu mogły bowiem zadeklarować wypracowanie 30 lub 50 godzin. Rocznik Świadków Jehowy 2014
- ↑ W tabeli liczba głosicieli Świadków Jehowy dotyczy najwyższej liczby głoszących zliczonych z 12 miesięcy roku służbowego (od września do sierpnia). Dotyczy zarówno ochrzczonych członków Świadków Jehowy jak i nieochrzczonych zainteresowanych, którzy w danym roku oficjalnie rozpowszechniali nauki tego wyznania.