Świadkowie Jehowy w Kostaryce – społeczność Świadków Jehowy w Kostaryce licząca w 2021 roku 32 704 głosicieli, należących do 436 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zgromadziły się 80 874 osoby (1,9% mieszkańców kraju). Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Środkowoamerykańskie Biuro Oddziału w El Tejocote na przedmieściach stolicy Meksyku. Biuro Krajowe znajduje się w Barreal de Heredia.
Historia
Początki
Działalność rozpoczęli w pierwszych latach XX wieku zagraniczni wyznawcy. Byli wśród nich H.P. Clarke i Louis Facey z Jamajki. W 1907 roku w Kostaryce powstała mała grupa Badaczy Pisma Świętego, która w 1912 roku przekształciła się w angielskojęzyczny zbór. W roku 1914 zorganizowano kongres. W 1917 roku kraj odwiedził po raz pierwszy przedstawiciel Towarzystwa Strażnica – Walter Bundy. W latach 20. XX wieku w Kostaryce głosił George Young. W 1931 roku powstał pierwszy zbór hiszpańskojęzyczny.
Rozwój działalności
W roku 1943 dotarli pierwsi misjonarze, absolwenci Szkoły Gilead. W 1944 roku kraj odwiedził Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel, a w marcu tego samego roku otwarto Biuro Oddziału. W działalności kaznodziejskiej uczestniczyło wówczas 155 głosicieli. W roku 1946 Kostarykę ponownie odwiedził Nathan H. Knorr oraz Frederick W. Franz. W roku 1948 w służbie brało udział 915 głosicieli. We wrześniu 1948 roku w San José odbyło się hiszpańskojęzyczne zgromadzenie okręgowe z udziałem 500 osób, a w październiku w Limón w języku angielskim, w którym brało udział przeszło 500 osób.
W roku 1950 odbył się kongres krajowy pod hasłem „Rozrost Teokracji” z udziałem ponad 300 obecnych. W roku 1954 w działalności kaznodziejskiej uczestniczyło ponad 2000 głosicieli. W grudniu 1954 roku Nathan H. Knorr ponownie odwiedził Kostarykę oraz ponownie w 1956 roku, tym razem z okazji otwarcia nowego Biura Oddziału oraz Sali Królestwa.
W roku 1966 w stolicy odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności” z udziałem 2974 osób; 73 osoby zostały ochrzczone. W Kostaryce w działalności kaznodziejskiej uczestniczyło 2677 głosicieli. W grudniu 1973 roku w San José odbył się kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”, a w styczniu 1979 roku kongres pod hasłem „Zwycięska wiara” (uczestniczyło w nim 8549 osób). W styczniu 1999 roku zorganizowano kongres międzynarodowy pod hasłem „Boża droga życia” z udziałem 34 431 osób – delegaci zagraniczni przybyli 42 samolotami.
W latach 70. XX wieku z uwagi na prześladowania na Kubie wielu tamtejszych współwyznawców przyjechało do Kostaryki. W tamtych latach rozpoczęto działalność w kolonii karnej na wyspie San Lucas.
W 1987 roku otwarto nowe Biuro Oddziału w mieście Heredia koło San José. W latach 90. XX wieku rozpoczęto regularną działalność kaznodziejską wśród Indian Guaymi w Sixaola.
W roku 1972 zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez trzęsienie ziemi. W 1991 roku udzielono pomocy poszkodowanym współwyznawcom przez trzęsienie ziemi w Nikaragui, a w 1998 roku poszkodowanym przez huragan Mitch. Pod koniec listopada 2016 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Otto, a w listopadzie 2020 roku przez huragany Eta oraz Iota.
W 2012 roku nadzór nad działalnością miejscowych wyznawców przejęło meksykańskie Biuro Oddziału. W styczniu 2013 roku odbył się kongres specjalny pod hasłem „Strzeż swego serca!”. We wrześniu 2015 roku 75 kostarykańskich delegatów brało udział w kongresie specjalnym pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!” w Medellín w Kolumbii.
W roku 2015 w odizolowanym górzystym terenie zorganizowano specjalną kampanię ewangelizacyjną, głównie w języku kabekar, w której uczestniczyło dziewięć grup głosicieli. Również na innych terenach zamieszkanych przez mniejszą liczbę głosicieli, prowadzone są specjalne kampanie kaznodziejskie.
W roku 2015 przekroczono liczbę 30 tysięcy głosicieli. W maju 2015 roku w nowej Sali Zgromadzeń zorganizowano pierwsze zgromadzenie w języku bribri.
Zebrania
Zebrania zborowe są prowadzone w jedenastu językach. Oprócz zborów i grup posługujących się językiem hiszpańskim, angielskim, chińskim, kostarykańskim migowym, niemieckim i włoskim, w Kostaryce działają m.in. 2 zbory i 2 grupy posługujące się językiem bribri oraz 3 zbory i 4 grupy posługujące się językiem kabekar – rdzennymi językami Ameryki Środkowej.
Źródła
Linki zewnętrzne
Świadkowie Jehowy w Ameryce Północnej, Środkowej i na Karaibach • Anguilla • Antigua i Barbuda • Aruba • Bahamy • Barbados • Bermudy • Belize • Bonaire • Brytyjskie Wyspy Dziewicze • Curaçao • Dominika • Dominikana • Grenada • Grenlandia • Gwadelupa • Gwatemala • Haiti • Honduras • Jamajka • Kajmany • Kanada • Kostaryka • Kuba • Martynika • Meksyk • Montserrat • Nevis • Nikaragua • Panama • Portoryko • Saba • Saint-Barthélemy • Saint Kitts • Saint Lucia • Saint-Martin • Saint-Pierre i Miquelon • Saint Vincent i Grenadyny • Salwador • Sint Eustatius • Sint Maarten • Stany Zjednoczone • Trynidad i Tobago • Turks i Caicos • Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych